Εντάξει, όλα τα έχει το ελληνικό μπάσκετ τόσα χρόνια. Μπαμπάδες να δίνουν χορηγίες για να παίζουν οι παίκτες (και στα ανδρικά), μάνατζερ να παίρνουν το κατιτίς τους, προπονητές να παίρνουν προμηθειούλα για μεταγραφές και πάει λέγοντας. Εδώ όμως έχουμε δυνατό… χαρτί.
Προπονητής εθνικών κατηγοριών που τα τελευταία χρόνια έχει φτιάξει το όνομα του έμεινε ελεύθερος το καλοκαίρι. Είναι είδηση αυτό; Παραπάνω από τις μισές ομάδες στα εθνικά πρωταθλήματα αλλάζουν προπονητές. Εντάξει, θεωρητικά θα μπορούσε να μείνει με βάση την πορεία της ομάδας του. Αυτό το κρίνει η εκάστοτε διοίκηση.
Δεν μπόρεσε όμως ο κόουτς να βρει δουλειά. Τι έκανε λοιπόν; Έβαλε τα μεγάλα μέσα. “Θα τους δώσω μια χορηγία και θα είμαι στην ομάδα”. Και όντως, βρήκε μία χορηγία, όπως βρίσκει εντελώς τυχαία τον τελευταίο καιρό από τότε που απέκτησε επαφές με το America και ανέλαβε προπονητής. Έστω κι αν δεν ανέλαβε το πρότζεκτ που ήθελε γιατί στην αρχή είχε αυτο-προταθεί και σε άλλη ομάδα. Το κακό είναι ότι και στην ομάδα που πήγε, δεν υπάρχει… αύριο, παρά τα όσα διαδίδονται.
Κόουτς, αφού τις βρίσκεις που τις βρίσκεις τις χορηγίες, μήπως να την χτίσεις μόνος σου την ομάδα;
